Nehirler yarışır, çağıldar
gözlerinde
o nehirler benim
nehirlerimdir…
Aşk
ki azar azar benim
yerimdir.
Üşüyorsam, sokaktaysam,
yalnızsam,
gözlerin ey yâr, benim
evimdir…
/Vurulup düştükçe…
Düştükçe seni
sevmekten caymayacağım;
gece insin, el ayak çekilsin gelip kapında
ağlayacağım…/
İyi ki bu sestesin.
Dünyayı ısıtan
nefestesin.
Bir haydut gibi gezinirim
kapında.
Kalbimde tutuşan
ateştesin…
Şiir: Yılmaz Odabaşı